حامدرحیمی پنجکی(۲)

بسی قهرمانان چون یل بُدند                     فراموش ازیاد مردم شدند

ره قهرمانی به عمری کم است                  سرانجام آن خلوت وماتم است

همه قهرمانان بمیرند٬لیک                        نمیرند٬آن پهلوانان نیک

به میدان جنگیدنت با حریف                      جوانمرد وبخشنده باش و شریف

ندیدی مگر پوریای ولی                             که می رفت٬همواره راه علی(ع)

چرابود تختی٬جهان پهلوان                          که کم داشت هم اوطلای جهان

چو دید او که رنجیده دست حریف                گرفتن ندانست٬دست ضعیف

دل پهلوانان به خلق آشناست                     بسی قهرمانان که در قهرماست

برو پهلوان شو تو ای قهرمان                       در آشتی شو تو بر قهرمان

اگر قهرمان خصم گیرد به خاک                    ولی پهلوان نفس آرد به خاک

ببینید کاین ملک فرهاد ماست                    چو تختی چه بسیار در یاد ماست